Kaloterapiya – yəni nəcislə müalicə barədə məlumatlar qədim şumer, tibet, hind mənbələrində var. Sidik- urinoterapiya müasir tibdə də geniş istifadə olunur. Amma nədənsə insanlar kaloterapiyaya ehtiyatla yanaşırlar.
Medicina.az-ın məlumatına görə, hind vedalarında deyilir ki, sidik və nəcis insandan xaric olan həyat enerjisidir. İnsan əbədi yaşaya bilməz. O, qəbul etdiyi enerjinin çoxunu ifrazatla itirir. Ona görə ağır xəstəliklərdə çıxış yolu - itirilən enerjini yenidən geri – orqanizmə qaytarmaqdır.
Faktlar var ki, urinoterapiya və kaloterapiyadan istifadə edən insanlar gec qocalıb və gənclik simalarını qoruyub saxlayıblar.
Hind traktatında deyilir: şivambu – sidik və smarati – nəcis – bütün dərmanların əsasıdır. Çin imperator sarayında qadınlar nəcisdən kosmetik məqsədlə istifadə edirdilər.
Məlumatlara görə, bir çox dərmanların tərkibində sidik cövhəri, uşaq nəcisindən əlavələr var. Bunu isə pasiyentlər bilmir.
Afrikada öz ifrazatlarını istifadə edən tayfa barədə yazan etnoqraf alim Landovskiy deyir ki, bu tayfanın üzvləri qonşularına nisbətən daha sağlam, güclü idilər və həmin dövrdə yayılmış epidemiyalara yoluxmurdular.
Öz nəcisini heyvanlar da istifadə edir. Mütəxəssislər bildirir ki, onlar instiktiv olaraq bunun faydası olacağını bilirlər.
Əgər nəcisin kimyəvi tərkibinə baxsaq, burada faydalı maddələrin olduğunu görərik:
-Yağlar
-Kalium
-Natrium
-Kalsium
-Azot
-Amin turşuları.
Kaloterapiya daha çox mədə-bağırsaq xəstəlikləri, peritonitdə geniş tətbiq olunur.
İllərlə davam edən disbakteriozda insana öz nəcisindən istifadə tövsiyə olunur.
Müalicə və profilaktika məqsədilə istifadə edildiksə dozası sutkada 100 qram yeməkdən öncədir.
Kəskin pankreatit, xroniki qastrit və xoralar, xolesistit, diareya, qəbilzik, 12 barmaq bağırsaq keçməzliyi, bağırsağın kəskin toksiki zəhələnməsi, iltihabında kaloterapiya uyğundur.
Dəri və oynaq-sümük problemlərində də xaricə çəkilir: ekzema, dermatit, qızıl yel, qabar, xora, sızanaq və səpkilərdə, qonoreya və sifilisdə uğurlu nəticə verir.
Dünyada müasir tibb bir sıra ağır bağırsaq infeksiyalarında xəstəyə donor nəcisi köçürülməsi metodunu tətbiq edirlər. Məsələn, Clostridium difficile adlı bakteriyanın yeganə müalicə yolu sağlam bağırsaq mikroflorası olan adamın nəcisinin xəstəyə yeridilməsi olub. 2012-ci ildən ABŞ-da bu üsul rəsmi təsdiq olunub. Çünki ABŞ-da bu bağırsaq bakteriyasından hər il 14.000 insan ölümü qeyd alınıb.
Fekal transplantasiya anbitiotik kursundan 5 dəfə effektiv olub. Bu metodda sağlam donorun fekal- nəcisindən alınmış məhlul endoskopik yolla xəstənin mədə-bağırsağına yeridilir. Nəticədə bağırsaq mikbiomasının yenilənməsi gedir. Donor mütləq xəstənin yaxınları və ya yaşadığı ərazidə yaşayan insanlardan seçilməlidir.
Elm adamları ABŞ-da piylənmə, hədsiz köklük və bir sıra nevroloji problemlərin də bağırsaqla bağlı olduğunu əsas gətirib, fekal transplantasiyadan bir çox bu kimi xəstəliklərin müalicəsində istifadə edəcəklər.